معیارهای تشخیص نقض و تعیین حدود خسارات قابل مطالبه ناشی از نقض حقوق مالکیت فکری در حقوق ایران و موافقت نامه trips

آنچه موافقتنامهی تریپس را نسبت به سایر کنوانسیونها و موافقتنامههای موجود برای حمایت از حقوق مالکیت فکری، شاخصتر و مهمتر جلوه داده است، گنجانده شدن الزامات اجرایی برای اعضاء (کشورهای عضو wto ) میباشد. الزاماتی نظیر اتخاذ تدابیر مرزی، ایجاد مجازاتهای کیفری و جبران خسارت صاحب حق، از جمله مواردی است که این موافقتنامه را در سطح بینالمللی در جایگاهی ویژه قراداده تا جائیکه بعنوان یک پیش شرط برای الحاق به wto در نظر گرفته شده است. از آنجا که در ماده 45 تریپس در خصوص جبران خسارت صاحبان حقوق مالکیت فکری، تدابیر و الزامات شفافی تعیین گردیده است، لازم است تا شیوههای مناسب برای تعیین میزان خسارت، در حقوق کشورها به گونهای تدوین گردد تا علاوه بر جبران خسارتها، با روح کلی تریپس نیز همخوانی داشته باشد. در این پایان نامه،ضمن تعربفی جامع از نقض حقوق در حوزه مالکیت فکری و تشریح انواع نقض و خسارتهای قابل ادعا، قوانین موضوعه ومقررات پیش بینی شده در این خصوص، مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته و با استفاده از تجارب موجود در این زمینه و رویههای قضایی در دسترس و با در نظرگرفتن حداقل استانداردها و موافقتنامه trips ، تلاش شده است شیوهای جامع برای برآورد خسارت دراین حوزه ارائه شود. واژگانکلیدی: مالکیت فکری، تریپس، حقوق، نقض، خسارت، ارزیابی